ناخود آگاه

زمانی قرار بود به کمک دوست نویسنده ای یک کتاب بنویسیم که پایه اصلی کتاب نظریات فروید بود

حیف از آن دوستی بی نتیجه و حیف از کتابی که نوشته نشد.

متاسفانه یادم نیست که مطالب زیر رو از کدام کتاب (برای تحقیق) یادداشت برداشته بودم .

فروید خواسته و میل ناخودآگاه را به مهمان ناخوانده تعبیر می کند:

{او را از در بیرون می کنید اما وی با ضربه زدن به پنجره توجه شما را به خود جلب می کند. وقتی کرکره ها را می کشید صدای پای او را می شنوید که به پشت بام می رود و سعی می کند از دودکش وارد شود، اگر بخاری دیواری را روشن کنید، وی سر از باغچه در آورده و برای رسیدن به خانه نقب می زند.}

خواسته و میل ناخود آگاه از راههایی که انتظار آن نمی رود دزدانه به بیرون درز می کند و از اینجاست که سهوهای فرویدی بروز می کند.

لحظه ای در می یابید چیزی درباره خود بروز داده اید و متوجه معنی گفته خود می شوید که این معنی را هیچگاه در خود آگاه خود فاش نمی کردید. این زمانی است که یک سهو فرویدی واقعی اتفاق می افتد و باعث شرمساری و خجالت می شود.

حسی درون ما است که گویی بخشی از ما مانند نوزاد شیرخواره ای جیغ می کشد و گریه می کند و از اطرافیانش می خواهد که خواسته های او را اجابت کند. ممکن است ناخود آگاه از قاعده های منطقی پیروی نکند. ممکن است در آن واحد چیزهای متضادی را درخواست کنیم. در آن واحد نسبت به فردی خاص تنفر داشته باشیم و یا به او عشق بورزیم.